Nazwą storczyki obejmuje się rośliny, które należą do rodziny storczykowatych (Orchidaceal). Jest to największa oraz najbardziej różnorodna rodzina obejmująca ponad 20 tysięcy gatunków. Storczyki są wieloletnimi roślinami zielonymi o bardzo różnym pokroju i budowie. Istnieją dwie główne grupy: storczyki gruntowe – rosnące na ziemi, jak również storczyki epifityczne – rosnące w rozgałęzieniach drzew w dżunglach. Hodowcy oraz ogrodnicy opracowali proste metody uprawy poszczególnych storczyków. Do najbardziej popularnych odmian storczyków domowych należą: phalaenpsis, dendrobium, wanda, miltonia, sabote katleja oraz zygopetalum.
Budowa storczyków
U gatunków gruntowych korzenie bywają liczne, cienkie oraz gęsto pokryte włośnikami. Natomiast u epifitów są one grube, mięsiste i często także pokryte gąbczastą tkanką, dzięki której rośliny mogą pobierać wodę z powietrza. Jeśli chodzi o liście to zazwyczaj są one podłużne, a u nasady pochwiaste. Mogą one być trwałe lecz także w zależności od gatunku mogą opadać. Natomiast ich kwiaty są grzbieciste, zebrane w kłosy, grona lub wiechy. Mogą one także być pojedyncze. Ciekawe jest to, że po rozwinięciu skręcają się z reguły o 180 stopni w stosunku do pierwotnego położenia. Charakterystyczny dla storczyków jest okwiat, który jest bardzo barwny, jak również zawsze jeden wewnętrzny listek okwiatu różni się rozmiarami oraz kształtem od pozostałych.
autorką artykułu jest Joanna Rybarczyk
(zdjęcie: Steve Wall)
(zdjęcie: Andres Thor)
