Rododendron, różanecznik

Różanecznik to jeszcze jeden rarytas dla każdego miłośnika pięknych roślin. Kwiaty różanecznika osadzone są w „bukietach” na szczytach pędów i przypominają kwiaty znanych doniczkowych azalii. Krzewy należące do tego rodzaju są duże, niektóre gatunki w dobrych warunkach wyrastają nawet do 5 m. Jeżeli więc zdecydujemy się na różanecznik, trzeba mu przeznaczyć dużo miejsca i raczej nie sadzić innych krzewów. Zwykle jednak rośnie powoli i w warunkach amatorskich rzadko osiąga takie rozmiary. Najefektowniejszy i najbardziej poszukiwany jest różanecznik katawbijski. Jego kwiaty mają średnicę około 5 cm i przepiękną fioletową barwę w różnych odcieniach- od jasnolica często z zielonkawymi plamkami, do prawie purpurowej; jest też odmiana o kwiatach białych. Kwitną w czerwcu. Liście tego gatunku są eliptyczne, o długości 6-10 cm. Nie mniej efektowny jest różanecznik Smirnowa. Od poprzedniego różni się głównie tym, że liście ma większe, bardziej skórzaste i pod spodem gęsto owłosione, a kwiatostany bardziej zwarte, prawie kuliste.

Mimo iż różaneczniki są wrażliwe na mróz, oba gatunki lepiej znoszą naszą zimę niż się ogólnie sądzi. Rozpowszechniona opinia o „kapryśności” różaneczników związana jest głównie z ich specyficznymi wymaganiami co do innych czynników klimatycznych. Krzew ten bardzo lubi powietrze nasycone parą wodną, mgły i pochmurną pogodę, a także umiarkowane temperatury, bez gwałtownych skoków.

Pod różaneczniki trzeba wybrać zaciszne miejsce półcieniste albo choćby w połowie zacienione, glebę zaś przygotować w następujący sposób:
Wykopać dół o średnicy około 1 m i głębokości 50 cm i- jeżeli gleba jest piaszczysta- wyłożyć boki i dno centymetrową warstwą gliny. Dół należy wypełnić mieszaniną składającą się z dwóch części objętościowych (np. wiader) torfu niedokwaszonego, 1 części normalnej, możliwie żyznej ziemi i 1 część piasku. Zamiast ziemi ogrodowej warto dać ziemię z terenu zabagnionego lub wrzosowiska, z domieszką przegniłych igieł sosnowych lub świerkowych. Na tak przygotowanym podłożu sadzi się różaneczniki z dużą bryłą.

Po posadzeniu trzeba krzewy obficie podlać i przynajmniej przez miesiąc cieniować w słoneczne południa. W dalszych latach trzeba również regularnie podlewać, aby gleba była stale wyraźnie wilgotna, i to do późnej jesieni. Nie należy też dopuszczać do zarośnięcia ziemi pod krzewem trawą lub chwastami, najlepiej każdej wiosny ją spulchnić i wyściółkować liśćmi albo torfem zmieszanym z obornikiem bądź z nawozami naturalnymi. Na zimę trzeba dosypać torfu, liści albo ściółki leśnej, tyle, aby podstawa krzewu była okryta wysoko. Bardzo młode różaneczniki warto ponadto obłożyć gałązkami drzew iglastych.

Rododendron, różanecznik(zdjęcie: Jorgen F)

Autorką artykułu jest Anna Wołoszyn

NAJNOWSZE:

CZYTAJ WIĘCEJ