Hiacynt – uprawa i pielęgnacja

Hiacynt ze względu na efektywne kwiaty, a zwłaszcza piękny zapach jest jedną z najpopularniejszych roślin ozdobnych. Uprawiany jest przede wszystkim w ogródkach przydomowych, gdzie zakwita zwykle w końcu kwietnia i na początku maja.

Hiacynt, podobnie jak tulipan, należy do rodziny liliowatych. Jest wieloletnią rośliną cebulową. Jego cebule są kuliste, wydłużone lub lekko spłaszczone o obwodzie nawet powyżej 20 centymetrów. Liście hiacyntów są wąskie, zebrane po kilka w rozetę wokół grubego pędu zakończonego kwiatostanem. Kwiatostan hiacynta jest duży i zbudowany nawet z kilkudziesięciu kwiatów. Natomiast pojedynczy kwiat zbudowany jest z 6 płatków i osadzony jest na krótkiej szypułce. Najczęściej spotykane kolory hiacyntów to: biały, niebieski, różowy, żółty, fioletowy oraz czerwony. Watro wiedzieć, że pełno rozwinięte kwiaty hiacyntów mają wyjątkowo piękny oraz silny zapach, który jest nie spotykany u innych roślin cebulowych.


(zdjęcie: Peter Nijenhuis)

Wymagania klimatyczne i glebowe

Hiacynty dobrze rosną w miejscach zaciszonych, osłoniętych od silnych wiatrów. Szczególnie wrażliwe są na duże wahania temperatury w glebie. Niestety w rejonach, w których są bardzo ostre zimy to mimo przykrycia, często wymarzają. Natomiast jeśli chodzi o glebę to hiacynty dobrze rosną na glebach lekkich, próchniczych i dostatecznie wilgotnych, ale nie podmokłych. Ponieważ przy zbyt wysokim poziomie wody gruntowej źle rosną i są znacznie mniej odporne na choroby. Hiacynty maja również duże wymagania pokarmowe, dlatego warto specjalnie przygotować glebę. Najlepiej, aby w roku poprzedzającym sadzenie przekopać głęboko ziemię dodając dobrze rozłożony torf ogrodniczy, a także kompost. Jest to bardzo ważne, ponieważ gdyby zrobiło się to bezpośrednio przed sadzeniem cebul, hiacynty bardzo źle by rosły w glebie zawierającej słabo rozłożone resztki organiczne. Dzieje się tak poprzez ich wrażliwość.

Sadzenie

Najlepszym terminem sadzenia cebul jest połowa września. Ponieważ przed nastaniem zimy cebule zdążą się dobrze ukorzenić i będą bardziej odporne na mróz. Sadzenie hiacyntów powinno być bardzo staranne. Należy wiedzieć, że głębokość sadzenia dostosowuje się do wielkości cebul. Najmniejsze sadzi się na głębokości 8 – 10 cm, większe – 12 cm, natomiast cebule o obwodzie powyżej 14 cm na glebach lekkich nawet na głębokość 14 – 15 cm. Bardzo ważne jest, aby ułożyć cebule piętką w dół, żeby zarówno korzenie jak i liście mogły od razu rosnąć we właściwym kierunku. Natomiast odstęp między cebulami powinien wynosić 15- 20 cm. Po zakończeniu sadzenia należy ziemię bardzo starannie wyrównać grabiami, taka aby nie było żadnych zagłębień. Po nadejściu pierwszych mrozów trzeba ziemię przykryć torfem lub słomą, którą zdejmie się wiosną zaraz po rozmarznięciu.

Pielęgnacja

Pielęgnowanie tych roślin polega na ostrożnym spulchnianiu gleby, usuwaniu chwastów, a także na obfitym podlewaniu w razie braku opadów. Należy jednak pamiętać, aby nie moczyć liści i kwiatostanów, ponieważ hiacynty są bardzo łatwo infekowane poprzez groźne bakterie i choroby grzybowe. Wiosną powinno się je zasilać nawozami mineralnymi. Zaraz po ukazaniu się liści należy wysiać dookoła roślin 20- 30 g nawozu azotowego na 1m2. Po raz drugi nawozi się po mniej więcej 3 tygodniach, gdy między rozchylonymi liśćmi zauważymy pąk kwiatostanowy. Należy zastosować wtedy wieloskładnikową mieszankę nawozową także w ilości 20 – 30g na 1m2. Później nie trzeba już nawozić, ponieważ rośliny nie zdążyłyby wykorzystać tych składników pokarmowych przed zakończeniem wegetacji.

Zbieranie i przechowywanie cebul

W maju rośliny powoli zaczynają zamierać. Resztki liści i pędów należy usunąć, natomiast miejsce to należy utrzymać w czystości przez całe lato. Cebule mogłyby pozostać przez kilka lat w ziemi lecz lepiej jest je wykopać co roku lub przynajmniej co dwa lata w czerwcu, ponieważ źle znoszą one długotrwałe letnie opady. Cebule hiacyntów są także bardzo drażliwe na uszkodzenia mechaniczne, dlatego należy wykopywać je bardzo ostrożnie. Po wysuszeniu i oczyszczeniu należy je przechowywać w pomieszczeniu o temperaturze 17 – 20 st. C. Najlepiej ułożyć je w skrzynce, tak aby powietrze miało dobry dostęp do wszystkich cebul.

autorką artykułu jest Joanna Rybarczyk

CZYTAJ WIĘCEJ

Exit mobile version